Dog Happiness Be vzw

5 hours ago

English version below
Piep! Ook ik ben geadopteerd…Madonna, Donna voor de vrienden. Ik mocht samen met bouwkamper Wesley mee in de camionette terug naar huis. We reden samen terug van Servië naar België alsof we al jaren samen hoorden, maar eens aangekomen in België wachtte me een verrassing, want mijn reis was nog niet ten einde, ik mocht namelijk mee met Aafke en woon nu in Nederland, samen met een lieve Leonberger Famke waar ik volop van het leven geniet en nog steeds op stoelen kruip, net zoals ik in Servië deed.

Helpen jullie mee de toekomst van een hondje te veranderen ? Dog Happiness be :
Bank: IBAN BE22 0018 1853 1647 (BIC GEBABEBB) Paypal: info@dog-happiness.be Doneerknop bovenaan de pagina

Hi! I’ve been adopted too…Madonna aka Donna. I had my personal driver as Wesley, one of the people who went on the building camp, took me with him when he drove back home. Together we made the trip from Serbia to Belgium like we were pals for several years. Once in Belgium, I changed cars as my destination was not yet reached. Aafke took me in and now I’m enjoying life in the Netherlands, together with Famke, a big dog with a big heart. Luckily they have plenty of chairs to get on, just like in Serbia. ... See MoreSee Less

Dog Happiness Be vzw

1 day ago

Rosse Muntjes : YEEEEEESSSSS !!!!

Wij nemen ze graag aan, alsook witte muntjes 🐹😍🥰

Het maakt een ABSOLUUT verschil, hier konden de rosse muntjes HET verschil maken voor dit seniorhondje met tumor.

Immense dank !

RESULTAAT opbrengst van inzameling dit jaar oude muntjes : 188,03 EURO !!!😍🥰🤩🐹 - immense dank in naam van de hondjes.

Op 29 oktober kan je ons vinden op @Vegan A'Fairs - waar je vrijblijvend kan kennismaken met onze jarenlange arbeid, onze vrijwilligerskampen en het vele werk achter de schermen. Rostjes kan je ook deponeren. More to follow !

Dank aan vele mensen, ondermeer Café De Max en de rosse buis- de mensen die inzamelen, de mensen die het her en weer ophalen etc.. :) - samen maken vele kleintjes HET verschil ! ... See MoreSee Less

Dog Happiness Be vzw

3 days ago

En genieten maar van het reisverslag van het bezoek aan de shelter!😉🚐🐾🐾🐾

Dag 5
Morgen vertrekt een deel van de groep terug naar huis. Twee wagens zijn vorige week volgestouwd met materiaal, medicijnen en vrouwvolk vertrokken voor een rit van meer dan 2000 km. Zaterdag vatten ze de terugreis aan. Het vrouwvolk keert terug. Het materiaal niet. In de plaats nemen ze een paar honden mee. Twee ervan gaan naar een kleinschalige opvang . Andere twee gaan naar België. Beiden geadopteerd en onderweg naar hun nieuwe thuis.

Duo Annemie & Claudia, zitten in 1 van deze auto's. Kameleons van het eerste uur. Telkens ik me afvroeg waar ze waren bleken ze ergens verderop druk in de weer. Onopvallend maar steeds aan het werk. Van professionele oorsnuffelaars (beste manier om te ontdekken of er infecties sluimeren) naar verdelers van Neptra (een product om die ontstoken oortjes te behandelen), ondersteuning en toeverlaat van Map&An (om waar nodig nog filmpjes, foto's of gegevens te verzamelen). Elk met hun eigen verhaal en achtergrond maar allebei met een gouden hart.
Geef die vrouwen een standbeeld. Verafgood ze en adoreer ze. Ik ken weinig vrouwen die hun luxe vakantie willen opgeven om tussen de stoffige honden te komen rondhangen. Ze krijgen er misschien geen pluimen voor maar voor mij staan ze op een piedestal.

Luide Petra Piep is de chauffeur van de tweede auto. De wagen van het I-Team. Ze doorkruist België voor spulletjes en voeding die onder verschillende vzws verdeeld worden. En deze keer de hele weg naar Servië. Move over A-Team, hier komt het Idosa-busje. Luide Petra Piep haar enthousiasme wordt enkel nog overtroefd door haar stemvolume. Ze beweegt zich verdoken achter een loeier van een camera om de mooiste plaatjes te maken van de honden. Met een piepertje uit een speeltje in de hand. Al pfwiet-pfwiet-end trekt ze de honden hun aandacht. De lens is dan al snel minder afschrikwekkend.

En laten we Map&An niet vergeten. De godin van de admin. Beheerst en gestructureerd. Met het eeuwige mapje in haar handen. Ondertussen wordt ze afgelebberd door honden, wringen een paar aandachtzoekers zich op haar schoot terwijl zij time sharing doet tussen knuffelen en papieren invullen. Af en toe loopt het fout. Dan denkt een hond dat ze vast meubilair geworden is en heft er een onverlaat zijn poot op tegen haar rug... zelfs op dat moment bleef Map&An een eenheid. Weliswaar een heel verontwaardigde eenheid.

Vandaag verdelen we onze aandacht nog eens over de twee Shelters. Kapsalon Chez Sonja neemt de laatste klanten onder handen. Ook zij sluit morgen de deuren vertrekt terug richting België.

An Van De Vijver ... See MoreSee Less

Dog Happiness Be vzw

4 days ago

THIS WEEKEND WE DOUBLE YOUR FUN! 🥳😄❤

Liefste volgers,

Dit weekend trakteren we jullie graag verder op het reisverslag van vrijwilligster An Van De Vijver. En het leuke is dat we jullie twee hoofdstukken voorschotelen. Dubbel leesplezier dus. Vandaag Dag 4, morgen Dag 5. ENJOY!

"Dag 4 Terug naar de Puppy Area.
Tijd om de crew van de Puppy Area voor te stellen. Milena is de 'Godmother' van de hele bende. Zij woont er ook. In een klein gammel huisje. 's Nachts omringd door honderden honden. In de winter brandt de stoof om iedereen te behoeden voor de kou. Milena met schoenmaat 38 in de zomer en 41 in de winter. In de winter zit ze verborgen onder een laag kleren.
Nu, in de zomer, zie je haar schriele figuur. Ze lijkt breekbaar. Tot ze in beweging komt, dan pas zie je dat ze van staal is. Ze loopt onverstoorbaar tussen honderden honden. Een 50tal volgt haar continu. Loopt Milena naar rechts, volgt de meute naar rechts. Slaat ze links af, ze draaien mee. Bedenkt ze zich ineens en maakt ze rechtsomkeert zie je de vertwijfeling toeslaan en iedereen zich hergroeperen.
Als ze koetchiekoetchie roept zie je 200 honden het huisje binnenstormen.
In het achterste deel van de Puppy Area resideert ook de Kast. Een potige vent met meer dan alleen spiermassa om de weegschaal te doen doorslaan. Hij zit daar. Op een verhoog. Zegt niks. Beweegt niet. Als er tumult ontstaat hoor je hem Ne schallen en komt de boel tot rust. Het lijkt of ze er een kleerkast neergezet hebben. Maar eentje met gezag.
De Kast rijdt op een avond met ons mee terug. Eerst zegt hij niks. Het lijkt of hij ons niet opmerkt. Maar dan ineens komt er een stortvloed van vertelsels uit. Hij praat honderduit tegen onze chauffeur in voor ons onverstaanbaar Servisch. Het lijkt of hij zich een hele maand ingehouden heeft en woorden opgespaard heeft voor dit moment.
Vooraan in de Shelter werkt Marco. Een jonge, vrolijke kerel die constant in de weer is. Poepjes worden vakkundig weggewerkt, eten verdeeld, slapertjes uit ogen gepeuterd en pups geknuffeld. Hij slaagt erin conversaties te hebben met de paar luttele woorden Engels die hij kent en veel mimiek en gebarentaal. Een zegen voor wie de op elkaar gelijkende nestgenootjes niet uiteen kan houden. Wij bijna allemaal dus.
En dan Milan. Rots in de branding. Zoon van Milena. Werkt sinds een jaar of vier in de Puppy Area. Hij kent alle honden, hun angsten, hun pijntjes, hun zottigheden.
Sommige honden komen troost zoeken. Andere gaan met hem mee buiten.
Een klein gedeelte van de honden loopt inderdaad mee binnen en buiten. Milan gaat dan een eindje wandelen en allemaal volgen ze, gaan ze snuffelen, rennen, spelen en keren ze terug mee naar binnen. In alle vrijheid. Het klinkt natuurlijk mooi. Maar het is maar een klein percentage van de honden. Het grootste deel zit binnen de afsluiting van de Shelter en ziet vrijwel geen gras of groen meer.
In alle vrijheid buiten rondrennen is ook fantastisch. Maar de honden die dit kunnen, kunnen niet per se ook aan de lijn buiten. Voor het kleine aantal voor wie adoptie lonkt, moet ingeschat worden hoe ze het met begrenzing, leiband en nieuwe situaties omgaan. En daar kwam ik... Trainer en instructeur. Met een vol beloningszakje, leiband en veel goede intenties... Al heel snel door de realiteit ingehaald natuurlijk.
Al van dag 1 werd het beloningszakje verbannen naar een onbereikbare plaats. Want deze honden hebben misschien nog nooit getraind maar ze zijn niet zo onnozel dat ze geen lekkers ruiken en er alles aan doen om het te pakken te krijgen. Ik werd dus belaagd. Langs alle kanten.
Het was een leerzaam proces. Zowel voor mij (wat doe ik met een hond die het geen zak kan schelen dat jij daar staat) als voor Milan (die liever heeft dat honden los en zonder attributen buiten rennen). We zijn mekaar gaandeweg tegemoet gekomen. Voor mij was het dan vooral een kwestie van inschatten hoe gaat deze hond reageren op een nieuwe situatie met een onbekend en onbemind iemand. Kwestie van een barometer te hebben voor hun aankomst in België. Voor Milan werd ook duidelijk hoe belangrijk de leiband en halsband is voor hun aankomst in België. LostDogs heeft al genoeg werk met weglopers.
Mijn to-do-lijstje werd in mijn hoofd aangepast. Observeren. Kijk hoe ze reageren buiten, naar de lens, bij aankomst van die weinige vreemde gezichten die ze op een jaar te zien krijgen? Hoe reageren ze op elkaar? Wie is bang, wie heeft een grote bek?
's Avonds beslissen we om niet uit eten te gaan maar wat boodschappen te doen en in het hotel te blijven. De copieuze maaltijden 's middags, weliswaar hypergezond maar ook overvloedig, zorgen ervoor dat je tegen de avond niet, scheel van de honger, verlangt naar een nieuwe warme maaltijd. Behalve dan misschien Hongerige Heidi. Zij logeert in een hotel om de hoek en is razend enthousiast dat ze iedere avond aan een buffet kan aanschuiven.
We trekken met een paar naar beneden. Echt naar beneden. Het hotel bevindt zich boven in de stad. De dichtstbijzijnde winkels en kraampjes bevinden zich op een paar luttele kilometers in vogelvlucht van onze verblijfplaats. Die vogel hoeft zelfs niet te vliegen. Als hij zich gewoon laat vallen, kom je er ook op uit. De straat is echt belachelijk steil, vinden mijn krakende knieën.
Onderweg blijven we hier en daar staan om een paar vakkundige staaltjes Bouw te bekijken. In Vlaanderen zie je metsers in de weer met een lood, draadjes en een waterpas. Het Servische bouwen lijkt eerder Tetris. De stenen worden in alle mogelijke richtingen in gaten geduwd. Een laagje pleister verbergt dit later wel.
Elektriciteitspalen zijn kunstwerken van kluwen kabels. In een voortuin staat een verloren hoogspanningsmast.
We stoppen hier en daar voor een foto terwijl we verder naar beneden stuiteren. Ik vraag me af in welke toestand we straks weer boven gaan geraken.
Kort samengevat: knalrood, bezweet en met een hartslag van 160." ... See MoreSee Less

Dog Happiness Be vzw

1 week ago

Kosta...

Vorige week maakte Kosta de promotie van zijn leven!
Terwijl hij eerst geruime tijd als model fungeerde op de flyer van Dog Happiness, werd ook zijn droom werkelijkheid. Hij mocht plots zélf het asiel verlaten en gaan genieten van een eigen huisje met enkele hondenvriendjes!

Terwijl hij in het asiel erg ongelukkig leek, verdween zijn verdriet als sneeuw voor de zon bij zijn aankomst in België. Hij snuffelde en nam de Belgische bodem helemaal in zich op. Een eerste grote plas volgde al snel als stempel van zijn aanwezigheid hier en de eerste snoepjes brachten het hangstaartje eindelijk in beweging en verzekerden hem dat het hier helemaal ok is!
We toonden hem nog even de flyer en bedankten hem voor zijn fantastisch modellenwerk.

Het gaat je goed, mooi mannetje! Die lekkere mand heb je dubbel en dik verdiend!

❤ ... See MoreSee Less